ΣΚΟΡΠΙΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΦΑΝΑΡΙ

ΑΓΡΟΤΙΚΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΦΑΝΑΡΙΟΥ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ

       Στις αρχές του 18ου αιώνα, το τουρκικό στοιχείο κάνει την παρουσία του στον πελοποννησιακό χώρο ιδιαίτερα έντονη. Αν εξαιρεθούν ορισμένες ορεινές περιοχές, το σύνολο του πελοποννησιακού χώρου ελέγχεται από τους Τούρκους. Στη διάρκεια του πρώτου μέρους της Β΄ Τουρκοκρατίας (1715-1770), το ενδιαφέρον των Τούρκων για τον έλεγχο της γής διατηρείται αμείωτο και εκδηλώνεται και με εξωοικονομικές πράξεις. Είναι χαρακτηριστικές οι μαρτυρίες για καταπατήσεις γης χωρικών στο αρκαδικό χώρο από ισχυρούς Τούρκους της Τριπολιτσάς. Μετά τα Ορλωφικά, έχουμε τεκμήρια αγοραπωλησιών στο χώρο της μεγάλης τουρκικής γαιοκτησίας. Το 1780 περίπου σαν αγοραστές εμφανίζονται και έλληνες κοτζαμπάσηδες. Οι Ζαφειραίοι της Ανδρίτσαινας αγοράζουν τη Βρύνα και το Ρίσοβο, ο Δεληγιάννης με τον Παπαλέξη τα Μακρύσια, Γκρέκα, Κρέστενα και το Φανάρι……..(Οι Δεληγιανναίοι προερχόταν από την Λαγκαδινή οικογένεια των Παπαγιαννόπουλων που είναι κλάδος της παλαιάς οικογένειας των Σοφιανών. Κοτζαμπάσης της Καρύταινας).
Με την ευκαιρεία σημειώνουμε ότι ο Πάνος Θ. Κολοκοτρώνης (γιός του γέρου) εμφανίζεται και ως ενοικιαστής του Φαναρίου, από όπου όμως φαίνεται ότι παραιτείται, όπως και από τις προσόδους της Τριπολιτσάς, όταν αναλαμβάνει φρούραρχος Ναυπλίου.
         Οι χωρικοί κατά κανόνα αρνούνται το τρίτο στα εθνικά χωράφια ( Στις 24/6/1823 ο Δημητράκης Πλαπούτας αναφέρει από την Τριπολιτσά στο Υπουργείο της οικονομίας «…και δίδωσι μόνον είς τα δέκα ένα / και ήμησι. Κατά χρέος λοιπόν δίδω την είδησιν, δια να μοί δοθώσιν αί αναγκαίαι διαταγαί περί τούτων, και να  / δώσωσιν είς τά δέκα τρία κατά το θέσπισμα της υπερτάτης Διοικήσεως….»).
         Σε πολλές μάλιστα περιπτώσεις τα πράγματα οξύνονται και έχουν επιπτώσεις ακόμη και στη στρατολογία των στρατιωτών. Τι όμως  επιδιώκουν οι χωρικοί; Αρνούνται να συνεισφέρουν στο Δημόσιο Ταμείο; Ισχύει αυτό που πάντα ισχυρίζονταν οι κοτζαμπάσηδες; «…γνωρίζεις όμως τους χωριάτες ότι ζωντανά και δεκατιά όταν τους ζητούν άλλα λόγια δεν ακούς ημεί εκύνα όπού τους συμφέρνη…». Απάντηση στο σημαντικό αυτό ερώτημα έρχονται να δώσουν οι αναφορές των επάρχων Φαναρίου και Ανδρούσας προς το Υπουργείο της οικονομίας, στην προσπάθειά τους να το ενημερώσουν για τα γεγονότα της περιόδου: «….εδώ οι χωριάτες, να δώσωσι είς τα δέκα τρία δεν τα δέχονται, να πληρώση όμως το κάθε χωρίον τα δικαιώματά του κατά την αγοράν μουκατά, ευχαριστείται φθάνει μόνον να μην έχωσιν ιλτιτζαμιτζίδες ανδριτσάνους, τους οποίους μισούσι καθ΄ υπερβολήν…..» αναφέρει στις 4/9/1823 από την Ανδρίτσαινα ο έπαρχος Φαναρίου Παναγιώτης Πολύδορος.
      Με την αποβίβαση στις 12/2/1825 του Ιμπραήμ στο Μοριά δημοπρατούνται οι πρόσοδοι των διαφόρων επαρχιών, τις οποίες μοιράζονται γνωστοί καπεταναίοι, οι οποίοι ποτέ δεν συμβιβάστηκαν με το πνεύμα των κοτζαμπάσηδων. Ο Φώτης Δάρας στο Φανάρι, ο Γιαννάκης Κολοκοτρώνης (Ντασκούλιας) στον Πύργο και στην αλυκή του. Το σύστημα των υπενοικιάσεων συνεχίζεται, όπως και οι καταχρήσεις σε βάρος των χωρικών, με παράνομες απαιτήσεις των υπενοικιαστών. Η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο «Βουλευταί, εκτελεσταί, πουληταί κι αγορασταί» φώναζε ο λαός στους «εκπροσώπους» του το 1826. Η κοινή κατακραυγή οδήγησε την Γ Εθνική Συνέλευση, με το ψήφισμα ΙΕ/28.4.1826, να ορίσει επιτροπή και τελικά να συνταχθεί έκθεση της «Εξεταστικής Επιτροπής Εθνικών Λογαριασμών», που αφορά την περίοδο 1822-1827 και «διαβάστηκε στη Συνέλευση στη συνεδρίαση ΛΑ΄ της 26/4/1827»  Σημειώθηκε πάνω στην έκθεση «ανεγνώσθει» και έκλεισε το θέμα βάζοντας έτσι γερά θεμέλια για το νεοσύστατο ελληνικό κράτος.

ΦΟΡΟΙ


      Το ποσόν του φόρου που αναλογούσε σε κάθε κάτοικο του χωριού προσδιοριζόταν από τον Πρωτόγερο με βάση το κτηματολόγιο που συνέτασσε ο ίδιος. Το συνολικό ποσόν του φόρου της κοινότητας προς το κράτος καθοριζόταν από τις αρχές του Καζά με βάση τα φορολογικά δελτία που αναλογούσαν στην κοινότητα.
     Ο κεφαλικός φόρος (χαράτσι), ήταν υποχρεωμένος να πληρώνει κάθε ραγιάς. Επίσης έπρεπε να πληρώνει φόρους για τους αμπελώνες, τις μουριές, τις ελιές, τους μύλους, τα μελίσσια, τα οικόσιτα ζώα, τα ποίμνια, τον γάμο της κόρης τους, κατάλυμα διερχομένων Τούρκων υπαλλήλων.
      Ο ποιο παράξενος φόρος  ήταν ο ΦΟΡΟΣ ΔΟΝΤΙΟΥ. Ένας απίστευτος φόρος που είχαν επιβάλει οι Οθωμανοί στους Χριστιανούς.
Όταν κάποιος εύπορος ή «κόλακας» Χριστιανός παρέθετε ένα γεύμα σε κάποιο αξιωματούχο Οθωμανό στο τέλος του γεύματος πλήρωνε ένα φόρο (ανάλογα με το μέγεθος του γεύματος) στον καλεσμένο του για τον κόπο που τον υπέβαλε να μασήσει τα εδέσματά του. Δηλ. πλήρωνε φόρο για την ταλαιπωρία των σιαγώνων, του Οθωμανού. Ο φόρος αυτός ονομαζόταν φόρος δοντιού ή ντις κιρασί. Βέβαια στα νέο-τουρκικά λεξικά ο όρος αναφέρεται «με διπλωματικό τρόπο» ως «δώρο σε ανώτερο». Ήταν όμως μια υποχρεωτική εισφορά προς τον καλεσμένο σου.


Άλλοι φόροι ήταν

Εκτός από τη γαιοπρόσοδο, ο καλλιεργητής είναι υποχρεωμένος να καταβάλλει και άλλους φόρους οι οποίοι στις αρχές του 19ου αιώνα ταξινομούνται και αναφέρω ενδεικτικά μερικούς:
Η Σπέντζα: 22 παράδες για τους παντρεμένους άνδρες και 11 παράδες για τους ανύπαντρους.
Φόρος στα σύκα: 1 τσαπέλα στις 10.
Φόρος στις ελιές: 1 οκά στις 10.
Φόρος στ΄ αμπέλια: 10 παράδες σε κάθε στρέμμα αμπέλι
Φόρος προβάτων (νόμιστρο): Για κάθε κεφάλι πρόβατο ή γίδα 1 παράς.
Φόρος βοσκής: 1 αρνί στη στάνη
4 οκάδες βούτυρο στις 100 και μια πηξιά τυρί μιάς μέρας.
8-10-12 γρόσια η κάθε στάνη για φόρο που ονομαζόταν βεργιάτικα
Φόρος γουρουνιών: 2 παράδες το κεφάλι
Φόρος στα περιβόλια: 1 γροσι τα στρέμμα
Φόρος στο μέλι: 2 παράδες το κουβέλι
Φόρος γάμων: 1 γρόσι σε κάθε πρώτο γάμο.

Στάθης Ν. Τσοτσορός « ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΙ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΙ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΙ ΣΤΟΝ ΟΡΕΙΝΟ ΧΩΡΟ ΓΟΡΤΥΝΙΑ 1715-1828»
Γρόσι

 
Χωριά και οικισμοί που υπάγονταν  στην επαρχία Φαναρίου την περίοδο της επανάστασης του 1821

Αγιοσώστης
Κρέσταινα
Πέλγα
Αλή Τζελεπή
Λάβδα
Πλατιάνα
Αμπάρια
Λαδικάκι
Ράφτη
Αμπελάκια
Λαδικού
Ρίσοβος
Ανδρίτζαινα
Λινίσταινα
Ροβιά (Ρόβια)
Ανεμοχωράκι
Λογκός
Ρόβια (Ροβιά)
Ανεμοχώρι
Μάζι
Ρογκοζιό
Βέλγω
Μακρύσια
Σέκουλα
Βρίνα (Βρίνο)
Μαρίνα
Σελίβα
Βρύση
Μάτεσι
Σερβοτά
Γκρέκα
Μαχαλάς
Σίμου
Γρύπες
Μούντριζα
Σκληρού
Δραγουμάνου
Μπαμίκου
Σμέρνα
Δραγώγι
Μπάρτζι
Στάσιμη
Δραΐνα
Μπελούσι
Τζάχα
Ζαχάρω
Μπεράκου
Τζελέχοβα
Ίσαρη
Μπέρεκλα
Τζορβατζή
Κακαλέτρι
Μπέχρου
Τζορμπατζάκι
Καλυβάκια
Μποζομπάρδι
Τόγια
Κάρμι
Μποτιά
Τρύπες
Κοπανίτζα
Μπρουμάζι
Φανάρι
Κουμουθέκρα
Νίβιτζα
Φτελιά
Κουτζοχέρα
Ξεροχώρι
Ψαθιά
Κουτσοχώρι
Παλάτου

Κράνα
Παλιοφάναρο



«Την 25ην του μηνός Απριλίου 1828 ο αντιστράτηγος Γιαλιπ Μπέης, μετά του στρατού του κινήσας, διευθύνετο διά την επαρχίαν Φαναριού. Αλλ΄οι Αρκάδιοι – σημείωσε οι Τριφύλιοι- με 700 Φαναρίτας υπό τους οπλαρχηγούς Χριστόπουλον και Ζαριφόπουλον, προκαταλαβόντες θέσεις οχυράς εκτύπησαν τους διαβαίνοντας εκείθεν εχθρούς με συνεχή τουφεκισμόν. Εφόνευσαν 150, 47 επλήγωσαν, 12 εζώγρησαν, κατέλαβαν 3 σημαίας εχθρικάς, 200 όπλα και περί τους 180 ημιόνους και ίππους μετά ζωοτροφών και πολεμοφοδίων. Εδώ εφονεύθηκαν 9 Αρκάδες και 7 επληγώθηκαν. Φαναρίται 11 και 13 επληγώθηκαν.

Ο Γαλίπ Μπέης οπισθοδρομήσας κατεσκήνωσεν παρά το χωρίον Σκληρού, απέχον ώρας 2 και 2/4 εκ της Ζούρτσης. Μετά ταύτα οι Φαναρίται μετέβησαν εις τας εστίας των. Κατά την μικράν εκείνην μάχην, διάρκεσα σαν 1 ½ ώραν, ο Γαλίπ Μπέης, εφώρμησεν 5/κις κατά των Ελλήνων ίνα τους εκδίωξη και ανοίξει δίοδον, αλλ΄απεκρούσθη κρατερώς…»
  «Οδοιπορώντας στην επαρχία Ολυμπίας» ο Στάθης Ηλ. Παρασκευόπουλος. Έκδοση «Η ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ ΠΡΟΟΔΟΣ» 2007
Φοίνικας 1828

Δραχμή 1833



 30 Ιανουαρίου 1822
Οι Έφοροι της Επαρχίας Φαναρίου*,
προς τον Αναγνώστη Γιαννόπουλο
Θέμα: Απόδειξη στον Αναγνώστη Γιαννόπουλο
για χρηματοδότηση του αγώνα

υποσημειούμεν ότι ημείς οι υπογεγραμένοι έφοροι - της επαρχίας φαναρίου, ότι [ελ]άβαμεν δανεικώς - από τον κύριον Αναγνώστην Γιαννόπουλον διά χρείαν και ανάγκην της πατρίδος μας γρόσια τριακόσια, Νο. 300 και διά σηγουριτά του δίδομεν το παρόν μας εις χείρας του υπογεγραμμένον και εσφραγησμένον με την βούλα της επαρχίας, διά καλήν σηγουριτά του.
1822, Γενναρίου 30, ανδρίτζαινα και εις 31 ημέρας υποσχόμεθα να του τα δώσωμεν ομού με το διάφορόν τους.
Χρίστος αναστάσιος
ηλίας παπαλεξίου
Παννίκος δ. τζανέτου
αναστάσιος νικολόπουλος
πέτρος κανελόπουλος
Τ. Σ.: Η Γερουσία της Πελοποννήσου 1821
* Φανάρι: Σημερινό Δημοτικό Διαμέρισμα του Δήμου Ανδρίτσαινας.
Π Ε Ρ Ι ΟΔΟΣ 1 8 2 1 - 1 8 2 5 41 |


14 Φεβρουαρίου 1822 (α,β)
Η Γερουσία της Πελοποννήσου, από την Τριπολιτσά,
προς τους κατοίκους της Επαρχίας Φαναρίου
Θέμα: Διορισμός του Αιδεσιμότατου (Παπά) Γιαννάκη Αναστασίου
Σακελλάριου, ως επιστάτη, για τη συλλογή των χρημάτων,
στην Επαρχία Φαναρίου 
 Φιλοθεέστατοι Έφοροι, πρόκριτοι, και λοιποί Επαρχιώται της  
Επαρχίας Φαναρίου! Πολλά καλά γνωρίζει κάθε ψυχή ελληνική, ότι [η πα]ντοδυναμία του υψίστου ηθέλησε, και θέλει την ελευθερίαν του Ελληνικού Έθνους, και της Ιεράς αυτού πίστεως, το οποίον εφάνη πρώτον εκ της θείας δυνάμεως, και δεύτερον εκ των γενναίων [κατορθωμάτων] και ανδραγαθιών οπού έως τώρα είδομεν εμπράκτως, και βλέπομεν. η τελεία ελευθερία τόσον της πελοποννήσου, όσον και όλου του έθνους είναι φανερά εις όλους από τα σημεία οπού έως τώρα εφάνησαν. ο εχθρός πάντοτε έχωντας κακόν σκοπόν, και ενθουσιασμόν να χύση αίμα ελληνικόν δια να χορτάση την ακόρεστον ψυχήν του, ζητεί με κάθε τρόπον να βάλη το ποδάρι του εις την Ελλάδα˙ γνωρίζομεν όλοι ότι καμμία ψυχή οπού γνωρίζει πίστιν Χριστού, πατρίδα, και έθνος, δεν θέλει καταδεχθή ποτέ όχι μόνον να ιδή εχθρόν πλέον να πατίση τα Ιερά χώματα της ελευθερωθείσης ελλάδος, αλλ’ ούτε να τον ακούση, αφ’ ού άρχισε να βλέπη, και να αισθάνεται την γλυκύτητα της Ελευθερίας η Ευρώπη όλη θαυμάζει εις τα ηρωϊκά κατορθώματα των ελλήνων, προσμένει να ιδή όλην την ελλάδα ελευθερωμένην, επαινεί εκείνους οπού εστάθησαν ήρωες με φρονήματα, με γενναιότητα, με ανδρείαν, και με έργα λαμπρά˙ κηρύττει διαπρυσίως την δύναμιν των ολίγων ελλήνων, και καταφρονεί την αψυχίαν, και αδυναμίαν του τυράννου˙ προσμένει από το άλλο μέρος να ιδή και το σύστημά της, να ιδή το κεφάλαιον, την αρχήν, δια να βοηθήση και αυτή και με λόγους, και με έργα, και με δύναμιν˙ το σύστημα της ελλάδος, και της πελοποννήσου εσυστήθη, έλαβεν αρχήν να προχωρή εις το ανώτερον και καλίτερον ο λαός της πελοποννήσου, και της ελλάδος φυλάττει τον ελληνικόν του χαρακτήρα˙ όλα σχεδόν εμφανίζουν, και προμηνύουν την ανατολήν του ηλίου εις την ελλάδα, και το σκότος εις την τυραννικήν εξουσίαν μα εξ εναντίας λείπουν δι’ όλου από την ελληνικήν κάσσαν τα χρήματα, με τα οποία εκτελούνται όλαι αι δύσκολαι υποθέσεις ˙ γνωρίζομεν όλοι ότι χωρίς τα χρήματα καμμία υπόθεσις δεν τελειώνει καθώς πρέπει˙ δια τούτο εις αυτήν την περίστασιν πολύ περισσότερον έχουσα χρείαν η ελλάς από χρήματα, με συνέλευσιν εθνικήν έκρινεν εύλογον να γένη μία χρηματική συνεισφορά γενικώς από όλην την ελλάδα, οπού κάθε ψυχή να βοηθήση ανυπερθέτως από εν γρόσι μόνον, τόσον μικροί, όσον και μεγάλοι, άνδρες με τας γυναίκας˙ έχει όμως ελπίδας το έθνος ότι και πολλοί φιλογενείς από τους πλουσίους και ευκαταστάτους φιλοτιμούμενοι διά τα Ιερά δίκαια της ελευθερίας της πατρίδος να συνεισφέρουν τα περισσότερα, το οποίον προσμένει να το Ιδή και εμπράκτως τελειωμένον˙ όποιος λοιπόν αγαπά πίστιν, πατρίδα, και έθνος, άς συμβοηθήση την ελλάδα το κατά δύναμιν. κατά το δοθέν τοίνυν ψήφισμα παρά της υπερτάτης εθνικής βουλής διατάττοντες ήδη και ημείς μερικώς εις τας επαρχίας της πελοποννήσου περί της αυτής συνεισφοράς, Ίνα κατατεθή αφεύκτως, διορίζομεν τον αιδεσιμ[ότατον] παπά γιαννάκην αναστασίου σακελάριον εις την υμετέραν επαρχίαν Ίνα επιστατήση εις την σύναξιν των χρημάτων, και να καταγράψη εν καθαρώ καταστίχω και τα ονόματα των φαμιλιών των βοηθούντων, και την ποσότητα των αργυρίων οπού ο καθ’ είς εβοήθησε, των οποίων την καταγραφήν ομού με τα αργύρια να την εξαποστείλη προς ημάς・ όποιος δε φιλογενής ζήλω πατριωτικώ κινούμενος ήθελε συνεισφέρει μεγαλητέραν ποσότητα αργυρίων, θέλει λάβει από τον αυτόν αιδεσιμ[ώτατον] πα[πά] γιαννά[κην] αναστ[άσιον] σακελάριον, έγγραφον αποδεικτικόν το οποίον παρρουσιάζοντας προς ημάς, και στέλλωντας αμέσως την συνεισφοράν του, θέλει λάβει παρά της πατρίδος έγγραφον αποδεικτικόν, το οποίον θέλει καταταχθή και εις τον κώδικα της πατρίδος, οπού εν καιρώ να τιμηθή παρ’ αυτής, και το όνομά του να μένη εις τον κατάλογον των φιλογενών πατριωτών αιωνίως˙ δι’ ό αδελφοί συμπατριώται, μην ήθελε γένη περί τούτου αμέλεια, και αδιαφορία, επειδή μένουν τα πάντα ανενέργητα στοχασθήτε εν καιρώ τυραννίας πόσα εδίδομεν [φασούλια] και άλλα ανυπόφερτα δοσίματα.: παραβάλετε εκείνην την τόσην ποσότητα με το γρόσι, και την στανικήν, και
βιαστικήν σύναξιν των τυράννων με την γλυκείαν αίτησιν της πατρίδος, και μη καταφρονήσετε την παράκλησίν της˙ αλλά προθύμως βοηθήσατε αυτήν εις καιρόν της ανάγκης της, δια να σας βοηθήση και αυτή με την αήττητον ελευθερίαν. υγιαίνοιτε, και δικαιοφρονοίτε.
Εν Τριπολιτζά τη 14η φ[εβ]ρουαρ[ίου] 1822:
η Γερουσία
υπογραφή ιεράρχη δυσανάγνωστος
υπογραφή ιερέα Σακελλάριου(;)
Γεώργιος μακρόπουλος
νικόλας τζανέτος
κωνσταντίνος δημητρίου
Ιωάννης Γ. οικονομίδης
Διμήτριος καλαμαριότης
Δηονύσιος Παπαγιανόπουλος
ηλίας Καράπαλης
Παναγιώτης Καλογεράς
---------------------------------------------------------------------------------------------------------
Τα οθωμανικά εκπαιδευτικά ιδρύματα, τα οποία υπήρχαν στην Πελοπόννησο  από τα τέλη του 17ου  μέχρι τις αρχές του 19ου αιώνα. Η έρευνα βασίστηκε σε δημοσιευμένες οθωμανικές πηγές, καθώς και στις ταξιδιωτικές περιγραφές του Τούρκου περιηγητή Evliya Çelebi (1611-1681), ο οποίος περιηγήθηκε την Πελοπόννησο το έτος 1667, περιγράφοντας λεπτομερώς τους τόπους που επισκέφτηκε.  Ευάγγελος Τσιανάκας Υπ. Δρ Τμήμα Φιλοσοφίας και Παιδαγωγικής Φιλοσοφικής Σχολής Α.Π.Θ
 Φανάρι (Fener - Kaza-i Fanus-i Mora)
Η κωμόπολη του Φαναρίου περιλαμβάνεται στον κατάλογο των καζάδων με το όνομα «Καζάς του Φαναρίου του Μοριά». Στην εν λόγω κωμόπολη ο Evliya Çelebi αναφέρει ότι υπήρχαν ένα σχολείο στοιχειώδους εκπαίδευσης και ένας μεντρεσές
     Στα σχολεία οι μαθητές κάθονταν γονατιστοί στο πάτωμα, που ήταν καλυμμένο με χαλιά ή τάπητες, ή στα μαξιλάρια καθισμάτων που έφερναν από τα σπίτια τους. Τα βιβλία τοποθετούνταν σε χαμηλά τραπεζάκια, τα αποκαλούμενα  “rahle-i tedris”  (γραφεία μελέτης), για την ανάγνωση. Οι μαθητές επαναλάμβαναν και απομνημόνευαν τα μαθήματα που ορίζονταν από το δάσκαλο. Η φυσική τιμωρία, το ράπισμα των χεριών των κοριτσιών και το κτύπημα των ποδιών των αγοριών, ήταν ο κανόνας παρά η εξαίρεση. Κατά την έναρξη του νέου σχολικού έτους ήταν μέρος του τελετουργικού η εξής φράση του γονέα προς το δάσκαλο παρουσία του παιδιού: “η σάρκα δική σου, τα κόκκαλα δικά μου!” Ο δάσκαλος εξουσιοδοτούνταν έτσι να τιμωρεί το παιδί με κάθε τρόπο, όταν έκρινε ότι άρμοζε.
    Οι Οθωμανοί ενδιαφέρθηκαν επίσης για τη βαθύτερη γνώση της κλασικής ισλαμικής παιδείας. Για το σκοπό αυτό ιδρύθηκαν σε πολλές πόλεις μεντρεσέδες (medrese), οι οποίοι αποτελούσαν τμήματα   των  μεγάλων μουσουλμανικών τεμενών  και συντηρούνταν από τα Βακούφια. Οι  μεντρεσέδες ήταν ένα είδος «κολεγίου» για τη συστηματική μελέτη των ισλαμικών επιστημών, ιδιαίτερα της ισλαμικής νομολογίας και του Κορανίου.
    Ταυτόχρονα,  διδάσκονταν και ορισμένα «βοηθητικά μαθήματα», όπως π.χ. η αραβική γραμματική και φιλολογία, η γνώση των οποίων βοηθούσε στην κατανόηση των ιερών και νομικών κειμένων, αλλά και οι αποκαλούμενες “ξένες επιστήμες,” όπως η φιλοσοφία και η ιατρική, που αποτέλεσαν επίσης μέρος μιας πολυμαθούς εκπαίδευσης.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------


ΣΥΝΤΟΜΑ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΗΜΕΙΩΜΑΤΑ ΦΑΝΑΡΙΤΩΝ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ 

Ο ιερομόναχος ΣΑΚΕΛΛΑΡΙΟΣ (1821)
      Ήταν κληρικός στην Ανδρίτσαινα. Η καταγωγή του ήταν από το Φανάρι Ηλείας.
Είναι ο ήρωας κληρικός που πρώτος μαθαίνει το μυστικό της Φιλικής Εταιρείας στην Ανδρίτσαινα από τον Αναγνωσταρά όταν έφτασε εκεί σαν κομπογιαννίτης γιατρός, σταλμένος από τον Παναγιώτη Αναγνωστόπουλο με εμπιστευτικό γράμμα του. Μαζί με άλλους Φιλικούς οργάνωσε τα πάντα για να ξεκινήσει αμέσως η επανάσταση. Έπεισε τους τρομαγμένους Τούρκους να φύγουν μια ώρα νωρίτερα και να παν να κλειστούν στην Τριπολιτσά, μοίρασε δε στους Ανδριτσάνους και στους άλλους χωρικούς όλα τα υπάρχοντά τους που οι Τούρκοι άφησαν πίσω. Στους πολέμους έτρεχε ο Σακελλάριος με τα στρατεύματα και ήταν παντού εμπρός, δείχνοντας πολύ ζήλο και γενναιότητα. Είχε μαζί του και τα παιδιά του και τους λοιπούς συγγενείς του, οι οποίοι αποτελούσαν σώμα στρατιωτών.
ΤΑΣΙΟΠΟΥΛΟΣ ΝΙΚΟΛΑΚΗΣ (1821)
        Από το Φανάρι. Έλαβε μέρος στις μάχες Αγίου Αθανασίου, Τριπολιτσάς, Λάλα, Πατρών, Άργους Δερβενακίων, Δραμπάλας κλ.π..
ΑΛΕΒΙΖΟΣ ΠΑΝΤΑΖΗΣ (1821)
       Από το Φανάρι. Έλαβε μέρος στις μάχες Αγίου Αθανασίου, Λάλα, Τρίπολι, Πάτρα, Δερβενάκια, Ναύπλιο και Τρίκορφα.


Ό βασιλιάς Όθωνας το έτος 1844, τίμησε αγωνιστές, για την προσφορά τους στο ένοπλο αγώνα για την απελευθέρωση της Πατρίδας:
Περί «απονομής αριστείων του αγώνος»
…………..
 Μποζινάκης Αδάμης, από το Φανάρι Ολυμπίας, έλαβε Σιδηρούν Αριστείον Φ. 259

………………………………………………………….


ΡΕΠΠΑΣ ΑΝΔΡΕΑΣ του Αλεξ. Στρατιώτης
      Γεννήθηκε το 1910 και υπηρετούσε στο 16ο Σύνταγμα Πεζικού. Πέθανε στο 1ο Ορεινό χειρουργείο στις 30-12-1940

ΚΙΟΥΣΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ του Ιωάννου. Δεκανέας
     Υπηρετούσε στον Β΄ λόχο Ημιονηγών και πέθανε στο 1ο Στρ. Νοσοκομείο Ιωαννίνων 14-4-1941

Πηγή : «Οι ολύμπιοι που δεν γύρισαν από το μέτωπο 1940-1941» Αγαθοκλής Προκ. Παναγούλιας, Ιστορικός ερευνητής συγγραφέας. Αθήνα 2005
 


ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΦΑΝΑΡΙ  ΤΟΥ …. ΣΗΜΕΡΑ


ΘΕΜΑ: «Τιμή ανά τετραγωνικό μέτρο οικοπέδου δήμου ή κοινότητας, έτους 2010, για τις περιοχές όπου δεν εφαρμόζεται το αντικειμενικό σύστημα, αποκλειστικά για τον προσδιορισμό του φόρου ακίνητης περιουσίας φυσικών προσώπων» ΠΟΛ. 1160/16-11-2010
 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

Ο  Υ Π Ο Υ Ρ Γ Ο Σ  Ο Ι Κ Ο Ν Ο Μ Ι Κ Ω Ν
 Έχοντας υπόψη:

1.     Τις διατάξεις των άρθρων 27 έως και 50 του ν. 3842/2010 (Φ.Ε.Κ. 58 Α΄).
2.     Τις διατάξεις της παραγράφου 1 του άρθρου 32 του ν. 3842/2010 με τις οποίες εξουσιοδοτείται ο Υπουργός Οικονομικών να καθορίζει με Απόφασή του την αξία των οικοπέδων σε περιοχές όπου δεν εφαρμόζεται το αντικειμενικό σύστημα με βάση την κατώτερη τιμή ανά τετραγωνικό μέτρο οικοπέδου του δήμου ή της κοινότητας.
3.     Τις ληφθείσες τιμές από τις αρμόδιες Δ.Ο.Υ. που αναφέρονται στην 1η Ιανουαρίου 2008 με τις τροποποιήσεις τους.
4.     Το γεγονός ότι με την παρούσα απόφαση δεν προκαλείται δαπάνη
 στον Κρατικό Προϋπολογισμό.
Α Π Ο Φ Α Σ Ι Ζ Ο Υ Μ Ε

1.     Οι τιμές οικοπέδου ανά τετραγωνικό μέτρο δήμου ή κοινότητας στις περιοχές όπου δεν εφαρμόζεται το αντικειμενικό σύστημα προσδιορισμού της αξίας, αποκλειστικά και μόνο για τις ανάγκες επιβολής του Φόρου Ακίνητης Περιουσίας στα φυσικά πρόσωπα, για το έτος 2010 καθορίζονται ως ακολούθως:
α/α              Περιφέρεια           Νομός Δήμος          ΤΙΜΗ Ευρώ
198         Δ. Ελλάδας Ηλείας      Αλιφείρας                 12,00
 199        Δ. Ελλάδας Ηλείας       Αμαλιάδος                13,00
 200        Δ. Ελλάδας Ηλείας       Ανδραβίδας             13,00
 201         Δ. Ελλάδας Ηλείας       Ανδριτσαίνης      10,00 




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου